Przesłanie Medarda do czasów terażniejszych
Biskup Medard był mężczyzną, który dużo znaczył, autorytetem moralnym, o wielkim poczuciu
sprawiedliwości społecznej i ze wspaniałą wrażliwością dla ludzi, zwłaszcza tych, którzy byli w niedostatku. Był on mężczyzną swoich czasów, który starannie i odpowiedzialnie zaangażowywał się w osiąganie dobra wspólnego. Potrafił on ożywiać relacje międzyludzkie i swoim towarzyszom pokazał wartość kobiety i mężczyzny, wartość wzajemnego doceniania, jak również wartość i znaczenie dobrego związku małżeńskiego.
Medard może być dla nas wezwaniem do tego, aby nauczyć się zrozumieć dynamikę dzisiejszych czasów, zrozumienie przemian społecznych, kulturowych, politycznych, ekonomicznych oraz religijnych, miejscowych lub światowych. Jest zaś przykładem na to, aby być otwartym na nowości miejsca, w którym żyjemy i pracujemy. „Być otwartym, na nowość“ oznacza mieć odwagę zwłaszcza wtedy, kiedy są dobre zasady już niezawodne i pewne. Medard pokazał nam tę odwagę w otwartości na nowość i był przykładem na to, że z odwagi człowieka korzystają wszyscy.
Potwierdza dla nas znaną prawdę, że szacunek do siebie daje dobry przykład wszystkim wokół. Medard pokazał i udowodnił w praktyce szacunek mężczyzn do kobiet oraz kobiet do mężczyzn. Szacunek do płci przeciwnej uczyni z człowieka istotę ludzką, która patrzy oczami drugiego, słyszy jego uszami i czuje jego sercem. Można na tej podstawie powiedzieć, że istoty ludzkie są jak aniołowie z jednym skrzydłem: jeśli pragną oni latać, to muszą oni objąć się we dwoje. Jeżeli jako ludzie uznajemy wartość i wielkość drugiego w samym sobie, otwieramy się na możliwość cieszenia się ze swojego istnienia i z relacji z innymi. Posiadanie szacunku do siebie samego oraz do drugiego i okazywanie go umożliwia przekroczenie siebie samego, swoich ograniczeń fizycznych. Człowiek przecież nie jest wielkością zamkniętą, lecz przygodą.
Osobowość Medarda może być dla nas wezwaniem do tego, aby mieć odwagę do wzajemnej życzliwości, tak materialnej jak i duchowej. Jego historia życia zaprasza nas, aby ze swoich bogactw nie tylko korzystać, lecz również się dzielić. Dzielić się bogactwem materialnym jest wyzwaniem, ponieważ nikt nie jest tak bogaty, aby nie móc czegoś przyjąć. Co więcej, nikt nie jest taki ubogi, aby nie móc darować siebie samego, i nikt nie jest taki bogaty, aby nie móc przyjąć drugiego.